Niektóre typy stóp mają tendencję do różnych dolegliwości mniej lub bardziej uciążliwych dla właściciela. Mając świadomość rodzaju swoich stóp, można znacznie poprawić codzienny komfort chodzenia, dobierając np. odpowiednie obuwie. Będzie to także wskazówka do właściwej pielęgnacji stóp i utrzymaniu ich w zdrowiu. Czym charakteryzuje się stopa grecka, rzymska i egipska? Poznaj bliżej ten podstawowy podział i przekonaj się, który opis dotyczy właśnie ciebie!
Stopa grecka – najważniejsze cechy
Inaczej określa się ją także stopą Mortona. Najdłuższym palcem stopy greckiej jest palec drugi. Wyróżniamy jej dwa typy:
- stopa grecka prostokątna;
- stopa grecka spadzista.
Pierwsza z nich cechuje się tym, że drugi palec jest dalej wysunięty niż paluch, a z kolei palce trzeci, czwarty i piąty mają zbliżoną do siebie długość. Stopa grecka spadzista to dłuższy drugi palec i palce trzeci, czwarty oraz piąty układające się w linii prostej schodzącej w dół.
Taki kształt stopy był charakterystyczny u starożytnych Greków. Postrzegano go jako symbol inteligencji i arystokratycznego pochodzenia. Liczne rzeźby pochodzące z tamtego okresu mają właśnie taką stopę.
Posiadacze greckiej stopy w trakcie ruchu najbardziej obciążają drugi palec. To ten najbardziej wysunięty, więc najbardziej narażony jest na różnego typu urazy czy zniekształcenia. Jeśli chodzi o podatność stopy greckiej na choroby, zachodzi duże ryzyko palców młotkowatych (zwłaszcza piątego i drugiego). Dość częstym problemem jest także halluks. Czy tym dolegliwościom można zapobiec? Najważniejsze to wybierać komfortowe obuwie na niewysokim obcasie. Z pomocą przychodzą także producenci wkładek termoplastycznych, które dopasowują się do kształtu stopy, zwiększając wygodę noszenia obuwia. Jeżeli schorzenia i dolegliwości stopy greckiej są daleko posunięte, wdraża się także leczenie operacyjne. Następująca po nich rehabilitacja jest niestety dość bolesna. Operacja polega na usunięciu zmienionej chorobowo powierzchni stawowej i zastąpienie ich implantem.
Kiedy deformacja stopy greckiej nie jest jeszcze utrwalona, można wprowadzić ćwiczenia rozciągające, które opóźnią proces pogłębiania się zmian.
Stopa rzymska zwana kwadratową
Stopa rzymska to raczej rzadki rodzaj kształtu stopy. Szacuje się, że dotyczy zaledwie 10% całej populacji. To co ją charakteryzuje, to palce pierwszy, drugi i trzeci podobnej długości. Z kolei palce czwarty oraz piąty znacznie od nich odstają (są krótkie). Stopa rzymska sprawia wrażenie dobrze zbudowanej, a wręcz krępej. Wydaje się zatem, że nie straszne są jej nawet duże obciążenia.
Warto podkreślić fakt, że posiadacze stóp rzymskich dość rzadko mają problemy i dolegliwości bólowe. Nie grozi im także powstawanie palców młotkowych, deformacje czy inne wady stóp. Kłopoty mogą się jednak pojawić, jeśli na co dzień będzie się źle dobierało obuwie, co z kolei negatywnie wpłynie na chód i rozkład sił na stopie.
Stopa egipska
To najpopularniejsza odmiana stopy występująca na świecie. Stopa egipska ma wyjątkowo długi pierwszy palec (paluch). Pozostałe palce od drugiego do piątego stopniowo maleją w linii prostej. To powoduje, że stopa egipska wygląda na dłuższą i smuklejszą. Chociaż powszechnie uważa się ją za idealny rodzaj stopy, jej posiadacze są narażeni na różnego typu schorzenia.
Podczas poruszania się, czy to chodzenia, ale także biegania lub skakania najbardziej obciążone są śródstopie i paluch. W wyniku tego osoby ze stopami egipskimi są wyjątkowo narażone na powstawanie halluksów. Mogą pojawiać się również:
- modzele;
- palce młotkowate;
- przykurcz ścięgna Achillesa;
- niestabilność stawu skokowego.
Można w powodzeniem zmniejszyć ryzyko wystąpienia wyżej wymienionych schorzeń. Aby tego dokonać, osoby ze stopą egipską powinny wybierać na codzień wygodne obuwie, unikać wyższych obcasów oraz zwężanych nosków. Istnieją także specjalne ćwiczenia, które pomagają skutecznie wzmacniać konkretne partie mięśni stopy. Takie opcje może wskazać ortopeda podczas konsultacji specjalistycznej.
Jeśli nie włoży się należytej staranności w higienę stopy egipskiej, halluksy są bardzo prawdopodobnym scenariuszem. Podobnie jak palce młotkowate jest to zniekształcenie, które można leczyć wyłącznie chirurgicznie. rehabilitacja jest natomiast długa i bolesna. Najlepszym rozwiązaniem w tym przypadku jest zatem profilaktyka i konsultacje z podologiem. Dla stopy egipskiej warto kupować buty ze specjalnymi wkładkami ortopedycznymi. Szyje się je na miarę pacjenta po wcześniejszych badaniu komputerowym.
Paluch koślawy, czyli halluks, to deformacja, która charakteryzuje się bocznym odchyleniem palucha. Statystyki pokazują, że z tym problemem borykają się w większości kobiety. Ryzyko powstania takiej deformacji mogą zwiększać:
- duże płaskostopie;
- przykurcz ścięgna Achillesa;
- koślawość kolan;
- skłonności rodzinne;
- noszenie obuwia z wąskimi noskami;
- choroby ogólnoustrojowe, np. reumatoidalne zapalenie stawów:
- osłabienie aparatu więzadłowo-torebkowego.
Niezależnie od rodzaju stopy, jeżeli dokuczają ci bóle stóp, zmęczenie, deformacje. np. halluksy lub płaskostopie, komfort codziennego poruszania się można podnieść za sprawą wkładek ortopedycznych. Pomagają one również zahamować deformacje i w odczuwalny sposób zmniejszyć dolegliwości bólowe.
Zobacz także:
